Рыгор Андрээвіч Жук нарадзіўся 16 лістапада 1944 г. у г. Лунінец Пінскай (з 1954 г. Брэсцкай) вобласці. Закончыў СШ № 1 г. Лунінца. Пасля тэрміновай службы ў Савецкай арміі ў 1965 г. пачаў працоўную дзейнасць рабочым на Лунінецкай чыгунцы.

Вольга Сцяпанаўна Грыдзюшка (Жогла) нарадзілася 1 красавіка 1954 г. у в. Багданаўка Лунінецкага раёна Брэсцкай вобласці. У 1969 г., скончыўшы 8 класаў, паступіла ў Пінскае педагагічнае вучылішча імя А. С. Пушкіна. У 1973–1975 гг. працавала настаўніцай рускай мовы і літаратуры ў Таджыкістане.

Горад Лунінец Брэсцкай вобласці вядомы з 1449г. як шляхецкае ўладанне пад назвай Малы Лулін. З 1471 г. сяло Лулінец маёнтка Ішкалдзь належала Неміровічам. У 1552 г. удава Я. П. Неміровіча Ганна (з роду Сапегаў) перадала сяло свайму прыёмнаму сыну — полацкаму ваяводзе Станіславу Давойне.

Марат Сяргеевіч Маркаў нарадзіўся 1 мая 1969 г. у г. Лунінец Брэсцкай вобласці. Маці, Лілія Канстанцінаўна Маркава, працавала ў натарыяльнай канторы. Закончыў СШ № 2 г. Лунінца з залатым медалём. Класны кіраўнік — Наталля Аляксееўна Ерамеева. Вучыўся ігры на скрыпцы, у школьным рок-гурце іграў на бас-гітары. У школьныя гады захапляўся спортам, займаўся барацьбой дзюдо, наведваў футбольную секцыю. Пабываў у дзіцячых лагерах «Зубраня» і «Артэк», куды траплялі самыя актыўныя дзеці.

Галіна Іванаўна Ліс нарадзілася 14 студзеня 1964 г. у пасёлку Багданаўка Лунінецкага раёна Брэсцкай вобласці. У 1981 г. скончыла Маладзечанскі ўлікова-планавы тэхнікум, потым – Гомельскі кааператыўны інстытут.

Адам Аўтаномавіч Машчыц нарадзіўся 27 снежня 1912 г. у в. Махновічы Мазырскага павета Мінскай губерні (цяпер Мазырскага раёна Гомельскай вобласці) у сям’і селяніна. Бацька загінуў на Першай сусветнай вайне, маці памерла ў 1922 г. Сірата бадзяўся па чужых сем’ях. У шаснаццаць гадоў пачаў працоўны шлях рабочым лесапільнага завода.

Віталь Іванавіч Тупека нарадзіўся 16 верасня 1968 г. у г. Лунінец Брэсцкай вобласці. Летнія канікулы праводзіў на радзіме сваёй маці ў в. Велямічы Столінскага раёна. Бабуля Ганна Фёдараўна Гушча вадзіла Віталя ў царкву, заклала асновы праваслаўных традыцый. Пасля заканчэння сярэдняй школы № 1 г. Лунінца (1985) Віталь Тупека паступіў у Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт імя У. І. Леніна на факультэт «Радыяфізіка і электроніка». У 1987–1989 гг. праходзіў тэрміновую службу ў Савецкай арміі, затым працягнуў вучобу ў ВНУ. У чэрвені 1992 г. атрымаў дыплом па спецыяльнасці «інжынер-радыяфізік».

Іван Мікалаевіч Антановіч нарадзіўся 27 чэрвеня 1958 г. у в. Лобча Лунінецкага раёна Брэсцкай вобласці. Закончыў Ляхавіцкі саўгас-тэхнікум, Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію (1985). Служыў у Савецкай арміі.

Працаваў намеснікам начальніка вытворчага ўчастка па раслінаводству калгаса імя М. В. Фрунзе Лунінецкага раёна, старшым спецыялістам па кормавытворчасці. З 1985 г. на Століншчыне — галоўны эканаміст, сакратар парткама, з 1990 г. — намеснік старшыні, інжынер-будаўнік калгаса «За Радзіму» Столінскага раёна, загадчык аддзела эканомікі, рыначных адносін і прыватызацыі Столінскага райвыканкама.

У 1916 г. мястэчка Лунінец Пінскага павета Мінскай губерні (цяпер горад Брэсцкай вобласці) стаў буйным цэнтрам рэвалюцыйнага руху на Беларускім Палессі. У Лунінцы быў важны чыгуначны вузел сувязі Заходняга і Паўднёва-Заходняга франтоў. У горадзе і вакол яго размяшчаліся штабы, склады, знаходзілася значная колькасць салдат. Бальшавікі праводзілі агітацыйную работу, сюды неаднаразова прыязджаў Міхаіл Васільевіч Фрунзе, які ўзначальваў падпольную бальшавіцкую арганізацыю ў Мінску.

Віталь Фрыдрыхавіч Вольскі-Зэйдэль нарадзіўся 5 верасня 1901 г. у г. Пецярбургу ў сям’і служачага. Атрымаў добрую адукацыю ў гімназіі, ведаў 5-6 моў, захапіўся ідэямі сацыялізму, уключыўся у рэвалюцыйны рух. З 1918 г. працаваў на заводзе, у гарадской гаспадарцы. З 1919 г. у Чырвонай арміі, удзельнічаў у Грамадзянскай вайне на Заходнім фронце, дайшоў да Варшавы. Служыў у пагранічных войсках і органах УНК у Мінску. Хацеў заняцца літаратурнай творчасцю, таму звольніўся са службы.